چرا اینجوری شدم... اصلا رو به راه نمیشم...حوصله ندارم... مثل بچه ها به خاطر مشکلات دیگه...بهانه های کوچیک کوچیک میگیرم و برا خودم گریه میکنم...وقتی توی روزت تبریک یه دوست قدیمی و دریافت میکنی یه لبخند گنده میاد رو لبات....همون دوستی که سالهاس ندیدیش...شاید ده سال... ولی صمیمی ترین دوستات که هرروز باهاشون در ارتباطی از گفتن یه تبریک کوچولو که آدمو دلگرم میکنه بخل میکنن حس بدی داری خیلی بد..نمیدونم چرا ...چرا مسائل اینقدر کوچیک اذیتم میکنه تازگیا....خلاصه حس بدی دارم به تمام رفتارهایی که دلم میحواد در خودم اصلاح کنم ....از خودم بدم میاد بخاطر اینکه تو سختترین روزهامم به فکر کسایی که دوسشون دارم هستم ولی بعضی ها ماهها فراموشت میکنن ....چقدر دوستی ها از نظرم زشت شده... اه بدم میاد ... ظهره و با کلی افکار مشوش نشستم دارم مینویسم ...تازه قورمه سبزی گذاشتم تو زودپز و منتظرم کار ماشین ظرفشویی تموم بشه تا بقیه ظرفهارو بچینم توش... کلافه ام خیلی کلافه ....
چرا عزیزم ؟ تا گل پسرتو داری غصه چرا ؟
رمزم my love
نمیدونم چمه...ولی کلی غصه برا خودم درست کردم
انگار دارم از یه بحران رد میشم
عزیزم پارسا و آقای دکترو داری غم نداشته باش دو تا پایه و اساس زندگیت خوب و سالمن خداروشکر
آیلین جون درسته ولی ادم های دیگه زندگیم هم مهمن
همینو بگو... دوست دوست دوست... کجاست واقعا
من وقتی دیدم دوستام اکثرشون بهم حسودی میکنن ب ناچار باهاشون کات کردم.
الان فقط ی دوست صمیمی دارم ک هر هفته بهم زنگ میزنیمو درد و دل میکنیم... موندم اگه اون نبود حرفامو ب کی میگفتم... بعضی حرفا هست ک آدم ب شوهرشم نمیتونه بگه.
عزیزم ی تایم برا تفریحت باز کن ماشا... پارسا ک بزرگ شده شام بذار هوام ک قشنگه سه تایی برین بیرون تا از این حالت درآی.
ب مامانت زنگ زدی؟
درست وقتی که بهش نیاز داری نیست...هیچ دوستی.....
هرچند اینجور دوستی ها همون بهترنباشن
سلام عزیز دلم خوبی؟
همه تین روزا نا به سامانیم،منم مثل تو نیاز به حرف زدن و درد و دل دارم ولی دریغ از یه همدرد
خیلی وقت بود نیومدم اسم پسر گل رو هم الان فهمیدم،خدا حفظش کنه پترسای گل گلاب رو
بعده این سعی میکنم زود زود بیام
زیادی غصه به دلت راه نده خانومی اینام میگذره انشاالله
سلام سوگند جونم
وای چه خوشحالم اومدی
دقیقا چقدر دلمون میخواد حرف بزنیم
مرسی عزیزم...دست بوسه